மென்பனியை உருக்கும் பொன்வெயிலில்
கீழிறங்கும் வண்ணக்காகித க்ளைடராய்
தொட்டுத் தொட்டு விளையாண்ட
தோட்டத்துப் பட்டாம்பூச்சிகள் எங்கே போயிருக்கும்
பூண்டுச் செடிகள் பிடிங்கி துரத்திப்பிடிக்க
ஓடிய குழந்தைகளின்
டிவிப்பொட்டிக்குள் மறைந்திருக்கலாம்
பாவனை பட்டாம்பூச்சிகள் இந்த கவிதையைப்போலவே
எங்கேனும் இருந்திடலாம் என்றெல்லாம்
சொல்லி முடிக்கையில்
இங்கே இருக்கிறேன் கென் டாடி
உனக்கே உனக்கான பட்டாம்பூச்சி
என்றழைக்கிறாள் செல்ல மகள்
ஜெஸிரா ஃபாத்திமா.
No comments:
Post a Comment